Informacja, która może wpływać na podejmowanie decyzji menadżerskich winna mieć definiowalną przez użytkownika strukturę rodzajową (zakładany minimalny zakres podziału rodzajowego to: pracochłonność, materiałochłonność, amortyzacje środków trwałych, usługi obce).

Co istotniejsze, informacja o kosztach musi mieć zdolność dekompozycji do najmniejszych, elementarnych zdarzeń gospodarczych, których rezultatem był ów pojedynczy koszt. Menadżer będzie oczekiwał od systemu ERP zdolności do kategoryzowania kosztów ze względu na cel. Podział celowy jest w zasadzie oczekiwaniem minimalnym, my zaś winniśmy posunąć się w swoich oczekiwaniach zdecydowanie dalej – chcemy rozróżnienia pojedynczych kosztów ze względu na partię produkcyjną. Dopiero teraz – mając przed sobą narzędzie informatyczne, które pozwoli mi dotrzeć do każdego zdarzenia gospodarczego generującego koszt oraz pozwoli generować syntezy danych kosztowych ze względu na cel (grupa produktów, produkt, partia produkcyjna) oraz strukturę rodzajową – możemy zrozumieć jaka jest rzeczywista natura naszych kosztów generowanych podczas produkcji. Jeżeli do naszych analiz zaprzęgniemy statystykę – szybko możemy odkryć rzeczy i sprawy, które do tej pory były dla nas zakryte.

Jako przykład weźmy firmę X, gdzie dyrektor zarządzający porównuje koszty rodzajowe poszczególnych partii produkcyjnych dla tego samego wyrobu. Przeliczając wartości kosztów rodzajowych na jednostkę (przelicza oczywiście system ERP, który dzieli otrzymane wartości przez liczbę wyprodukowanych wyrobów w ramach danej partii produkcyjnej) otrzymujemy wartości, które możemy sobie porównać dla wielu partii produkcyjnych na przestrzeni wielu lat. Korzystając z systemu ERP łatwo możemy wówczas znaleźć partie produkcyjne odbiegające efektywnością od średniej i pochylić się nad zasadnością poszczególnych kosztów poprzez analizę każdego zdarzenia gospodarczego dla danej partii produkcyjnej (zakładamy tutaj, że dobry system ERP taką możliwość dostarcza). Dyrektor zarządzający przedsiębiorstwa X łatwo wykryje zwiększoną materiałochłonność (tą oczywiście można porównywać również z recepturą technologiczną) jak również zwiększoną pracochłonność czy usługi obce związane z daną partią produkcyjną. Tych wyróżników rodzajowych może być oczywiście więcej – winny one zależeć jedynie od zdolności analitycznych prowadzącego badania oraz zdolności rejestracji tych cech na poziomie poszczególnych zdarzeń gospodarczych w systemie transakcyjnym.

Czytaj całość artykułu tutaj: http://erp-view.pl/erp/rzeczywisty_koszt_wytworzenia_w_systemach_erp.html